• ماده ۴۱
  عُمری حق انتفاعی است که به موجب عقدی از طرف مالک برای شخص به مدت عمر خود یا عمر منتفع و یا عمر شخص ثالثی برقرار شده باشد.
• ماده ۴۲
  رُقبی حق انتفاعی است که از طرف مالک برای مدت معینی برقرار می‌گردد.
• ماده ۴۳
  اگر حق انتفاع عبارت از سکونت در مسکنی باشد سکنی یا حق سکنی نامیده می‌شود و این حق ممکن است به طریق عمری یا به طریق رقبی برقرار شود.