اجبار به تجدید بنا. در حالی که برابر قانون مدنی، اجبار به تجدید بنای مشترک فقط در صورتی مجاز است که دفع ضرر به نحو دیگری ممکن نباشد.

 

برابر ماده ی 13 قانون تملک آپارتمان ها الحاقی سال 1376 «در صورتی که به تشخیص سه نفر از کارشناسان رسمی دادگستری، عمر مفید ساختمان به پایان رسیده و یا به هر دلیل دیگری ساختمان دچار فرسودگی کلی شده باشد و بیم خطر یا ضرر مالی و جانی برود و اقلیت مالکان قسمت های اختصاصی در تجدید بنای آن موافق نباشند، آن دسته از مالکان که قصد بازسازی مجموعه را دارند می توانند بر اساس حکم دادگاه، با تأمین مسکن استیجاری مناسب برای مالک یا مالکانی که از همکاری خودداری می ورزند، نسبت به تجدید بنای مجموعه اقدام نمایند و پس از اتمام عملیات بازسازی و تعیین سهم هر یک از مالکان از بنا و هزینه های انجام شده، سهم مالک یا مالکان یاد شده را، به اضافه ی اجوری که برای مسکن اجاری ایشان پرداخت شده است، از اموال آنها، از جمله همان واحد، استیفا کنند...»

 

از ماده ی 13 قانون مزبور برمی آید که اجبار به تجدید بنا با شرایط زیر مجاز شناخته شده است:

 

1)     به تشخیص سه نفر از کارشناسان دادگستری عمر مفید ساختمان به پایان رسیده یا ساختمان به دلیل دیگری دچار فرسودگی کلی شده باشد.

 

2)     بیم خطر یا ضرر مالی و جانی برود.

 

3)     اکثریت مالکان قسمت های اختصاصی تصمیم به تجدید بنای ساختمان بگیرند و اقلیت با آن موافق نباشند.

 

4)     بر اساس حکم دادگاه اقدام نمایند.

 

5)     مسکن استیجاری مناسب برای مالک یا مالکان مخالف تأمین کنند.